Pod nazwą „dogoterapia” kryje się wiele różnych aspektów kontaktu ludzi i psów: od wspomagania klasycznej psychoterapii, przez pracę psów asystujących, aż po tak zwaną „rekreację z udziałem zwierząt”
Zajęcia takie polegają głównie na kontakcie dzieci z psem, pod okiem odpowiednio wykwalifikowanej osoby. Oczywiście pies też musi być przeszkolony i spełniać szereg warunków, między innymi nie może być agresywny, musi być posłuszny przewodnikowi i przede wszystkim musi być w pełni zdrowy. W zależności od stowarzyszenia, z którym współpracuje osoba prowadząca zajęcia z dogoterapii, pies-terapeuta, by zdobyć ten tytuł, musi zdać odpowiednie egzaminy i raz na jakiś czas przejść dodatkową ewaluację.
Zajęcia z psem są świetną okazją do rozwoju dzieci w wieku 0-3 lata. Przede wszystkim dogoterapia stwarza okazję do bycia z psem w bezpiecznym, kontrolowanym środowisku i przez dłuższy czas niż w przypadku mijanych na spacerach zwierzaków. Już sam w sobie kontakt z psem wpływa pozytywnie na rozwój sensoryczny. Dzieci mogą dotknąć nowej struktury, jaką jest sierść, a to dopiero początek. Pies-terapeuta jest istotą tworzącą bezpieczną przestrzeń do komunikacji „międzygatunkowej”, dziecko czuje się akceptowane przez miłego psa i samo też jest przyjazne w stosunku do niego — co na dłuższą metę wpływa pozytywnie na samoocenę, umiejętność komunikacji i zmniejszanie lęku.
Na zajęciach dogoterapeutycznych dzieci skupiają się na innym zwierzęciu i na świecie zewnętrznym. Rozwijają empatię i budują relację z psem, uświadamiając sobie, że istnieje możliwość nawiązania więzi z innym gatunkiem. Przy okazji mogą nauczyć się trochę o prawidłowej opiece nad psem, dowiedzieć się o jego potrzebach i obserwować relację, jaką ma trener i pies-terapeuta.